Γιατί να διδάσκεται η μαγειρική στα σχολεία;

Σχολείο, ένας χώρος μάθησης και διάδοσης γνώσεων! Όμως, λείπουν κάποια μαθήματα με πρακτικές γνώσεις που θα μπορούσαν να μετουσιωθούν σε εφόδια, τα οποία θα ακολουθήσουν τα παιδιά στην μετέπειτα ενήλικη ζωή τους. Δυστυχώς, η μαγειρική δεν έχει ενταχθεί ακόμη στο σχολικό πρόγραμμα, ας δούμε λοιπόν γιατί θα έπρεπε!

Το μάθημα της Οικιακής Οικονομίας, θα έπρεπε να αποτελεί ένα από τα βασικά μαθήματα των τάξεων του δημοτικού σχολείου και όχι δευτερευούσης, σχεδόν ανύπαρκτης σημασίας. Άλλωστε αποστολή του σχολείου είναι να εφοδιάζει τα παιδιά με δεξιότητες και γνώσεις οι οποίες θα μπορούσαν να τους φανούν χρήσιμες για την καθημερινή τους επιβίωση καθώς και την συνύπαρξη τους με το κοινωνικό σύνολo.

Κομμάτι της οικιακής οικονομίας είναι και η μαγειρική, η οποία θα ήταν σοφό να διδάσκεται ως ξεχωριστό, πρακτικό μάθημα. Η διατροφή αποτελεί ζωτική ανάγκη επιβίωσης και η κατανόηση των τροφίμων καθώς και η σωστή τους επεξεργασία αποτελούν γνώσεις ζωτικής σημασίας. 

Φυσικά το συγκεκριμένο μάθημα, ίσως αρχικά να μην κεντρίζε το ενδιαφέρον των παιδιών, γι' αυτό θα έπρεπε η εκπαιδευτική μέθοδος να είναι όσο το δυνατόν πιο διασκεδαστική περνώντας με έξυπνο τρόπο της σημασία της δεξιότητας αυτής για την πορεία τους στη ζωή. 

Για παράδειγμα, οι μαθητές, διδάσκονται μαθηματικά, γλώσσα, φυσική, ιστορία, γεωγραφία, χημεία κ.α. σε θεωρητικό επίπεδο, χωρίς να φαντάζονται πόσο χρήσιμα θα μπορούσαν να τους φανούν όλα αυτά, έξω από την αίθουσα διδασκαλίας. Ωστόσο όλες αυτές οι γνώσεις μπορούν να φανούν χρήσιμες μέσα στην κουζίνα και στο μανάβικο.

Μέσα στην κουζίνα, τα παιδιά θα μπορούν, από το παράδειγμα μιας κακογραμμένης συνταγής, να κατανοήσουν πως θα ξεχωρίσουν ένα καλογραμμένο κείμενο με σαφείς οδηγίες από το αντίθετο. Θα χρησιμοποιήσουν μαθηματικές πράξεις όταν θα χρειαστεί  να ζυγίσουν υλικά για κάποια συνταγή ή να την προσαρμόσουν σε περισσότερη ποσότητα, π.χ. αν μια συνταγή για δύο άτομα  θέλει 250 γρ. χοιρινό και 350 ml ζωμό, πόσα γραμμάρια χοιρινό θα χρειαστούμε για ένα λίτρο ζωμού και πόσα άτομα θα μπορέσουμε να ταΐσουμε; 

Επίσης θα μπορέσουν να κατανοήσουν τη διαφορά ανάμεσα στις διαφορετικές μονάδες μέτρησης ανά τον πλανήτη ή να εκτιμήσουν τη χημεία και τη φυσική μέσα από τις ιδιότητες κάθε υλικού. Γιατί το σιμιγδάλι πήζει το ζωμό; Γιατί η συνταγή μας λέει να προσθέσουμε ξίδι στη μαρέγκα; κ.α. 

Το εκπαιδευτικό σύστημα, θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό αν κάθε μάθημα που διδάσκεται είχε και το αντίστοιχο πρακτικό  του, το οποίο θα είχε να κάνει με μια δραστηριότητα που θα προέρχονταν από την πραγματική ζωή. 

Τα μαθήματα μαγειρικής θα μπορούσαν να μάθουν στα παιδιά πως να μην κατασπαταλούν τα υλικά τους, έτσι θα είχαμε πιο συνειδητοποιημένους καταναλωτές κι έτσι θα μειώνονταν το λεγόμενο "food waste". Επιπλέον θα μπορούσαν να διδαχθούν πως θα προμηθεύονται τις καθημερινές - εβδομαδιαίες τους προμήθειες βάση ενός καθορισμένου προÏ‹πολογισμού. Θα μάθαιναν να διαβάζουν σωστά τις ετικέτες των προϊόντων, να εκτιμούν το αληθινό φαγητό και να μην βάζουν στο καλάθι τους το οτιδήποτε. Ένα παιδί το οποίο έχει εκπαιδεύσει τον ουρανίσκο του από μικρή ηλικία, είναι λιγότερο επιρρεπές στο ετοιματζίδικο φαγητό, άρα λιγότερο επιρρεπές στην παχυσαρκία που ως γνωστόν αποτελεί μάστιγα στις παιδικές ηλικίες των ανεπτυγμένων χωρών. 

Υπευθυνότητα, ομαδικό πνεύμα, υγιεινή, κανόνες ασφάλειας είναι μόνο λίγες από τις δεξιότητες που μπορούν να αναπτυχθούν μέσα από την πρακτική διδασκαλία της μαγειρικής στα σχολεία. Επιπλέον η υπομονή, η επίλυση προβλημάτων (κάηκε το φαγητό, ξεχείλησε η κατσαρόλα κ.α. ), η ορθή χρήση εργαλείων, η αυτοπεποίθηση και κυρίως η εξάλειψη του σεξισμού πάνω σε θέματα όπως είναι τα οικοκυρικά και η μαγειρική προάγουν το κοινωνικό σύνολο και δημιουργούν μελλοντικούς υπεύθυνους πολίτες. 

Τέλος, δεν θα πρέπει να εναποθέτουμε όλες μας τις ελπίδες στο σύστημα παιδείας, αλλά να φροντίζουμε για την εκπαίδευση των παιδιών και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Οι γονείς θα πρέπει να εφοδιάζουν τα μικρά τους, όχι μόνο με ήθος και αξίες αλλά και με πρακτικά πράγματα που θα μπορέσουν να τα κάνουν αυτάρκη στην ενήλικη ζωή τους, χωρίς καμία εξάρτηση φροντίδας από τους γονείς τους. 

Η διδασκαλία της μαγειρικής στα σχολεία, μακριά από μόδες και τάσεις της κάθε εποχής, μπορεί να διαμορφώσει υγιείς χαρακτήρες, μέσα από την πρακτική και με την επαφή με διεθνείς κουζίνες και πολιτισμούς να τονώσει την αρμονική συνύπαρξη μέσα σε οποιαδήποτε πολυπολιτισμική κοινωνία.